25 Aralık 2012 Salı

Âmine adına...

O zamanlarda yaşamak isterdim!..
Zaman M.S 570 ler...isminde Âmine'liği taşıyan hangi ademoğlu istemezdi ki annelerin en şereflisi olmayı...
O zamanlar ki; Fil vakasını gören Âmine
O zamanlar ki; babası Vehb'i kaybedip ağlamayan Âmine
O zamanlar ki; karnında alemlerin Efendisini taşıyan Âmine
Rabbinden bizatihi ilhamlanan Âmine...
Bu zamansa ; değil Rabbinden ilhamlanan Âmine'ler Rabbini bilmeyen-bilemeyen Âmine'ler zamanı.
Heyhat!

O öyle bir Âmine'ydi ki örtü onun saçında,bedeninde değildi. Örtü onun ta isminde başlıyordu. Â da zuhur ediyor,vukû buluyordu.

Şapkasız bir Türkçe yavan,manasız ve de anlamsız. Şapka harflerin örtüsüdür. Rabbin onlarda bile gizlediği güzelliğin; perdesidir. Artık onları bile soydu insanoğlu. Kendi çıplaklığı yetmedi, harflerin örtüsüne dikti gözünü...
Bundan mütevellit Âmine'nin â'sını örtmekle başlamalı Âmine'ler örtünmeye...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder