Bugünkü şükrümü yazmalı mı yazmamalı mı diye düşünürken twitterdaki TT yazmak için ihtiyacım olan noktayı koydu sanki…
Bugün ne mi oldu?
Olan dan ziyade olduranı gören gönüllere selam olsun…
Yine bir ‘Çağrı’filmi mevsimi Tv lerde. Doyamadan yine yine yeniden izlemelerdeyim.İzledikçe aklımdaki soru derinleşiyor o sene. Sanki defalarca izlememişim gibi. O soru ki imanımı irdeliyor.
Sahne çok net: Hz.Bilal(r.a.) işkence görüyor;müslümanlığı yüzünden.
Hz.Bilal’in Müslüman olması ,efendisi Umeyye bin Halef’i çileden çıkarıyor. Ve şu sözleri söylettiriyor:
Andolsun sen ölmedikçe yahut Muhammed'i ve onun dinini inkar etmedikçe bu azabı üstünden eksiketmeyeceğim.
Kızgın kumlara yatırıyor o gülüşü güzeli.Hz.Bilal efendim susuyor,susuyor da imanı konuşuyor adeta… sonra müşrik çocukları tarafından boynuna ip bağlanıp ,aç ,susuz Mekke sokaklarında gezdiriliyor. Sırtında kızgın kum izleri…
Ya Zübeyr bin Avvam… Henüz 15 yaşında. Dumanlar içerisindeki bir hasıra yatırılıyor amcasi tarafından. Ve ses şöyle diyor:
Muhammed'in Rabbini inkar et! Seni bu işkenceden kurtarayım.
El-cevap:Hayır.Vallahi asla küfre dönmem.
Yarabbi!..
Yarabbi!diyorum bu nasıl bir iman?(Sana ve resûlune.) Ya ben? Bende bu kadar iman varmı? Bana bu işkenceleri yapsalar onlar gibi mağrur durabilir ve Sen'den şaşmadan tevhidine tutunabilir miyim?
Mahsunluğumun akabinde hemen adalet merkezcil yanım devreye giriyor; aynı kefedeki müminler olamayiz diyorum.Olmamalıyız.Onlar İslamiyet uğruna bu kadar zulüm görmüşken biz keyif keka yaşıyoruz. Bunun bir hesabı olmalı deyip derhal arastırmaya koyuluyorum.
Ben fakirin küçücük aklı ve adil tavrı Rabbül aleminin hitabında öyle bir katlanıyor ki şu ayet ile günlerce meczup gibi dolanıyorum:
Bakara 214 : Yoksa sizden önce gelip-geçenlerin hali başınıza gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız? Onlara öyle bir yoksulluk, öyle dayanılmaz bir zorluk çattı ve öylesine sarsıldılar ki, sonunda elçi, beraberindeki mü'minlerle; 'Allah'ın yardımı ne zaman?' diyordu.
Bir daha Subhanallah…
Allah’ım onların çektiklerini biz nasıl çekeceğiz. Hani çekmektende kaçınmıyoruz diyelim ama imkan ve şartlar farklı değil mi?
Ogün,bu kulunu korku ve endişe ile dolandıran Rabbim.Bugün şükür ile şerefyabediyor.
Tesettüre büründüğüm günden itibaren taciz,küfür,mağduriyet ile karşı karşıyayım,hamd olsun. Hısım akrabalardan tutun da arkadaşlarıma,iş hayatima kadar her kesimden tepki gördüm. Ve görmekteyim. Neden mi? Sadece başımı kapattım diye. Onlar için ben zaten kapalıydım bir de başımın örtülmesine ne gerek vardı.
Evet aynen ‘ne gerek vardı’ şeklinde bakıyorlar.(Diğmi diğmi sizin kadar benim aklım yok zaten,öyle kendi kendime bir atraksiyon yapayım dedim diyorum içimden. Tevbe neüzibillah)Allah affetsin.
Çok isterdim sadece bir günlüğüne tanınmayacak bir halde örtünüp sokaklarda gezmelerini…ve anlamalarını ;insanlara nasıl baktıklarını,nasıl hissettirdiklerini.
Ben fakir bu duyguyu başım açıkken de biliyordum…
Bir insanın size söylediklerini unutabilirsiniz ancak hissettirdiklerini asla…
Komşular sokakta ‘görüp tanıyamadıklarını, daha ne kadar kapanacağımı’ iğneleyerek belirtir oldu.
Yeşilköy sahilinde parmak ile gösterilen oldum. Orada bulunmam insanlara batıyordu sanki.Bana olan bakışlarına dair Allah’tan şahidim vardı. Yoksa inanamayabilirdim.Ve sizde abarttığımı düşünebilirdiniz.
Başörtümü degil(keşke o olsaydı) başörtüsünü çok çirkin bulduklarını yüzüme haykıranlar oldu.
Kayıplarımız sadece duygusal değil çok şükür.
Akademik kariyerim ciddi bir hasar gördü.(İnsanların hesabında ,Allah’ın hesabını henüz kimse bilmiyor.)Bilim yaparken başörtüm nasıl bir engel olabilirdi ki? Hem okulda kalmamı benim kadar sizlerde istememiş miydiniz?
Görüntü çağında her şey görüntü olmuş zaar.
Özel derslerimde azalma oldu. Veliler beynimdeki örümcek ile çocuklarına ağ kuracağımı zan etti.
Efsanevi genç öğretmen olmaktan bir bez parçasıyla tecrit edildim.
Dershane müdürü önümde peruk takmam için yalvarır hale geldi.
Güzellik bağlamında ‘Ne idi ne oldu’ oldum.
İran gibi oldum. Öcü gibi oldum.
Daha niceleri oldum…
Elhamdülillah…
Bugün de alt tarafı bir ahbap tarafından benzeri bir ima ila yoluma devam ettim.
Evet bu belki ne kızgın kuma yatırılmak ,ne boynuma ip geçirilip aç susuz sokaklarda dolaştırılmak gibi… ancak bu fakirin elinden gelen bu ya Rabbi.. kabul ve makbul buyur nolur!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder